Budowa nowego kościoła

    Wybudowana w 1991 r. drewniana kaplica miała stanowić tymczasowe miejsce kultu i centrum nowej parafii. Docelowo zaprojektowano duży obiekt sakralno-klasztorny (wg projektu inż. Stanisława Machnika), który realizowano w 2 etapach: klasztor i kościół. 

BUDOWA NOWEGO KLASZTORU
     W 1997 r. rozpoczęto budowę murowanego klasztoru, którego pracami kierował o. Karol Adamowicz i o. Albert Drożyński (proboszcz). Większość prac budowlanych wykonano dzięki zorganizowanej pomocy finansowej wszystkich klasztorów bernardyńskich w Polsce (gdyż lokalna wspólnota parafialna była zbyt mała). Od 2002 r. pracami budowlanymi kierował nowy przełożony klasztoru o. Julian Śmierciak, który wraz z o. Euzebiuszem i parafianami większość prac wykończeniowych starali się wykonywać własnoręcznie (ze względu na szczupłość środków), dzięki czemu zakonnicy mogli już zamieszkać w klasztorze pod koniec 2002 r. Dalsze prace wykończeniowe klasztoru kontynuowano przez następne lata. Równocześnie prowadzono duszpasterstwo parafii, które stopniowo powiększało się wraz z budową nowych bloków osiedla. Dla tych nowych mieszkańców (a szczególnie dzieci), dla których oprócz bloków nie było jeszcze nic zbudowane, klasztor wyszedł z pomocą i zorganizował w klasztorze Świetlicę, sale gimnastyczne, kawiarenkę "Pod Aniołkiem" (foto), siłownię, poradnie rodzinne i psychologiczne oraz salę konferencyjną. Klasztor stał się nie tylko ośrodkiem duchowym ale także ośrodkiem kultury i pomocy społecznej. Od 2004 r. o. Julian Śmierciak rozpoczął organizowanie corocznych Festynów parafialnych, które gromadziły i jednoczyły nowych parafian. W prowadzenie tych cieszących się wielkim powodzeniem festynów zaangażowany był szczególnie o. Azariasz Hess (przyjeżdżający z Rzymu) oraz Rada Parafialna wraz z kilkoma wspaniałymi rodzinami i grupami parafialnymi (Legionem Maryi, Różami Różańcowymi, a także później Chórem Albertus i Oazą Dzieci Bożych, które działają przy parafii).       (Zobacz relacje fotograficzne)  lub  video     
        

BUDOWA NOWEGO KOŚCIOŁA
      Wraz z rozbudową osiedla "Botanik" i wzrostem liczby parafian, dotychczasowa drewniana kaplica z 1991 r. stawała się coraz bardziej niewystarczająca i wzrastała konieczność budowy większego-docelowego kościoła. Od kilku lat czyniono prace przygotowawcze. Projekt kościoła sporządzono wraz z wcześniejszym projektem klasztoru, gdyż architektonicznie klasztor i kościół stanowią jeden kompleks sakralny. Kamień węgielny pod budowę kościoła pobłogosławił w Watykanie 11 lutego 2003 r. papież Jan Paweł II. Jest to bardzo wymowny kamień, gdyż pochodzi z podstawy ołtarza Bazyliki Matki Bożej Anielskiej „Porcjunkuli” w Asyżu - kolebki Zakonu św. Franciszka i “Matki wszystkich świątyń franciszkańskich”.

*Foto: Kamień z podstawy ołtarza "Porcjunkuli" w Asyżu.     Audiencja prywatna w Watykanie - 11 lutego 2003 r. O błogosławieństwo tablicy i kamienia węgielnego pod budowę kościoła proszą o. Julian Śmierciak - przełożony klasztoru (w głębi) i o. Albert Drożyński - proboszcz parafii.

    Fundamenty pod budowę nowej świątyni położone zostały w 2004 r., a pracami kierował przez 5 lat proboszcz o. Malachiasz Makuch, a po nim przez 3 lata o. Oswald Jasielski i o. Ksawery Ogórek (ekonom). Wraz z pomocą innych klasztorów Bernardyńskich oraz parafian do 2011 r. wzniesiono mury kościoła oraz pokryto dachem. Wewnątrz był to jeszcze surowy stan, jednak mimo wszystko próbowano w nim organizować Pasterki lub Pierwsze Komunie. Kolejny proboszcz o. Julian Śmierciak (kierujący budową przez następne 6 lat) zadecydował, aby ze względu na potrzeby parafian przyspieszyć prace i mimo surowego stanu budowy już w 2011 r. przeprowadzić się do nowego kościoła.     
Przejście do nowej świątyni nastąpiło uroczyście 18 grudnia 2011 r. (w 20-lecie istnienia parafii). Uroczystościom przewodniczył arcybiskup Kijowa Herkulan Malczuk (bernardyn) - zobacz relację FOTO. Stary drewniany kościółek rozebrano w 2014 r. i przekazano w darze na Ukrainę do parafii w miejscowości Makarew koło Kijowa, gdzie został ponownie złożony. Nasz nowy kościół był stopniowo wykańczany i wyposażany (projekty elementów wnętrza kościoła wykonali o. Cyprian Moryc i o. Julian Śmierciak). Coraz gorliwiej w budowę angażowali się parafianie. I tak kolejno: Wykonano sklepienie kościoła wraz z malowaniem, położono granitową posadzkę w kościele wraz z ogrzewaniem podłogowym, zakupiono komplet siedzeń, wykonano wielkie drzwi wejściowe, barierki balkonowe, oświetlenie (żyrandole i kinkiety), system nagłośnieniowy, malowanie ścian kościoła, kamienny ołtarz soborowy, chrzcielnicę, ambonkę, ołtarz główny z Krzyżem na Golgocie i rzeźbą św. Franciszka z Asyżu, złote Tabernakulum, kolumny pod balkonami z malowidłami świętych, wszystkie stacje Drogi Krzyżowej oraz wielki wizerunek Ducha Świętego w prezbiterium. Na zewnątrz kościoła sporządzono kompletny projekt zagospodarowania terenu, z czego wykonano roboty ziemne, system kanalizacji deszczowej i sanitarnej, parking od strony klasztoru oraz duży Plac Procesyjno-Różańcowy (projektu o. Juliana) z ozdobną kostką drogi procesyjnej i symbolicznym różańcem (212 okrągłych krzewów i świecących kul, symbolizujących wszystkie 4 części tajemnic Różańca). Wykonano także fronton kościoła z 3 dzwonnicami oraz zewnętrzne ubikacje, kiosk "Boża Apteka" oraz fontannę z figurą św. Jana z Dukli. Wykonano także tynkowanie, ocieplenie i malowanie zewnętrznych ścian kościoła oraz frontowej części klasztoru. Niezależnie od kościoła kontynuowano prace przy klasztorze, zakrystii i kaplicy klasztornej.  Bliższe informacje i zdjęcia z budowy można zobaczyć tutaj (na starej stronie).


   Ostatecznie 19 VI 2016 r. (w 25-lecie parafii) nastąpił uroczysty akt konsekracji kościoła, którego dokonał Ks. abp Stanisław Budzik, metropolita Lubelski.     Zobacz relację fotograficzną.

Po uroczystościach nadal kontynuowano prace zdobnicze wnętrza kościoła oraz placu przedkościelnego. Prace te trwają do dzisiaj. 
Aktualnie z ważniejszych do wykonania w kościele są jeszcze ławki, organy i boczne ołtarze.

Bardziej szczegółową relację z budowy kościoła opracujemy wkrótce z podziałem na poszczególne lata.